85

اکنون که در جشن تقدیس تو

اسمان چهره در هبوط خود می کند

و به سان دلتنگی در دیدار معشوق

تو را با چک و چک هایش صدا می کند

قدم هایم به پنجره نزدیک تر شده است

و ارتباط

تقدیم می کند

در حضورت ..

مرا باور به بزرگ شدن

دوست داشتن

و عشق به زندگی

که رسم جاودانه ای است

در محفل یاران

6/7/89

84

احساس من اینست

به سان قطره ی باز مانده ای از باران حضورت

به شوق دیدار تو

روی گلبرگی به زیر پرتو افتابی که ندیده بودمش این سال ها

به تماشای تو نشسته ام

اسمان بی دریغ

هم کوه،هم رمز خواسته های نا خواستنی ام

اکنون که به مصاف سال های تبعید

به کنار دلم شتافته ای

دستانت را به دستم بسپار

و دریغ مکن از من....هر انچه که باید باشد

حتی روزها ،شب ها و ارامشی که

از تو ابدیت می شود...

می شود در دلم تا ابد

همان حسی که بدان دچارم

و به دچارش تو را دوست می دارم

83

و محتاجی است

کنار سنگفرش خیابان

راهی به نا کجا اباد دلت

و عشق ،میان خش و خش ِ پاهای نا توانش با برگ

سرازیر می شود از دلش

و پایانی است

پس از ماهها بی قراری با یک نشانی از تو

حرفی یا سخنی

ادرسی یا گذری

پیاده رو را طی می کند ،شاید برسد به ابتدا

برسد به ان نگاه

و سنگفرش شود بیغوله راهی که در انتظارت درذهن ساخت

برسد یا نرسد

مسئله این نیست

این تویی که می دانی دلش

تا ابد در مسیر تو سرازیر است

1/7/89

82

هر روز تو را خواب می بینم

در ازدحام خاموشی و شب

تو را بارها به خاطر می اورم

هر روز از پس روز های به باد رفته

دستان تو را

و اغوشت را بارها به خاطر می اورم

دوش به یادم هست امدی

دگمه هایم را قورت دادی

و رفتی

انعکاس بودنت در من ،ان شب

پوستم را چروکانید

و هی هی که دست و پاگیر شدم

می گویند برای یک شب با تو بودن

تا اوج خاطره

همان لحظه ای که به باورش ایمان دلری

باید دوید

شاید بتوان گفت

پاییز تو را رسانده است

بویت هنوز،لا به لای گیسوانم مانده است

باور دارم

اینجا بودی...

در اغوش من

89/6/26