همه چیز رنگ می افریند
حتی حضور ِ کم رنگ تو
هر جیزی که شبیه توست
مرا رنگ می زند
مرا می کشاند سینه ی تنهایی
مرا به سینه ات رنگ می زند
همه چیز رنگ می افریند
حتی لحظه ای که ایستاده ای
و تلخی هایت را می شماری
هر چیزی از ان دو لب
مرا رنگ می زند
به دستانی که لرزیدنشان را گرفته ای
همه چیز رنگ می افریند
اگر بخواهی برایت
هفت رنگِ اسمان می شوم
شاید یکبار هم که شده
من تو را رنگ بزنم
2/23
No comments:
Post a Comment